W pogoni za szczęściem. ciasto orzechowe.

 Motto dnia:  Każdy może być szczęśliwy,to jest jedynie  kwestia  decyzji.                             

Szczęście, jest to coś czego każdy szuka, ale nie zawsze znajduje.
Ja znalazłam szczęście w sobie.Jestem uzależniona od optymizmu.
Wszystko widzę w różowych okularach. Jest mi dobrze. Nawet w najczarniejszych momentach swojego życia,nigdy nie poddawałam się rozpaczy.
Dostałam dzisiaj bardzo ciekawą książeczkę. ,,Recepta na szczęście".Nazwa wydawnictwa to www.wydawnictwomg.pl.
Jest to zbiór aforyzmów,przysłów i opinii na temat szczęścia.
Koleżanki córka,gdy usłyszała,że w każdym poście umieszczam jakieś motto sama za deklarowała ,że mi ją pożyczy.Naprawdę są ciekawe.Zacytuję teraz Wiesława Myśliwskiego.
 Mało znany pisarz polski, ale ja zawsze odrabiam lekcje i przeczytałam co nieco na jego temat.

O szczęściu mówiłem.
Że szczęścia trzeba szukać w sobie, a nie naokoło.
Że nikt go człowiekowi nie da , jeśli sam sobie go nie da.

Że szczęście jest nieraz bliziutko, może w tej ubogiej izbie,
gdzie się całe życie żyje,a ludzie Bóg wie gdzie go szukają. 
Że niektórzy w sławie i bogactwie go szukają,ale na sławę i bogactwo nie każdego stać,a szczęście jest jak woda i każdemu chce się pić.
Że nieraz jest go więcej w jednym dobrym słowie,niż w całym długim życiu.

Mam takich perełek kilkadziesiąt stron.Nie da się wszystkiego od razu umieścić na blogu,ale postaram się od czasu , do czasu uraczyć Was czymś optymistycznym.
Niedługo będzie Sylwester i Nowy Rok.
Naród żydowski miał kilka remediów na zapewnienie sobie szczęścia.Jednym z nich było ciasto miodowe z orzechami.Przyrządzało się je w święto Nowego Roku. Mialo zapewniać słodkie i
szczęśliwe  życie.

                      Ciasto miodowo-orzechowe.

1 szkl. świeżego masła
1/2 szkl. cukru
3 świeże jajka
1 skl. miodu
1 i 1/2 szkl. mąki tortowej
2 łyżeczki proszku do pieczenia dr.Oetkera
1 łyzka kawy rozpuszczalnej
1 łyżeczka cynamonu
1szkl.prażonych orzechów włoskich.

Masło ubijamy z cukrem. Dodajemy  jajka, miód, mąkę wymieszaną z proszkiem do pieczenia,kawę i cynamon.Wszystko miksujemy na 1/2 prędkości.Po wyłączeniu miksera dodajemy orzechy i mieszamy dokładnie. Przekładamy do tortownicy i pieczemy w 190 st. przez 25 min. Sprawdzamy patyczkiem.Schładzamy i od razu podajemy. Ciasto jest nie trwałe , najwyżej do 2 dni, ale bardzo smaczne.
Wszystkie przepisy, które podaję w blogu są wypróbowane prze zemnie.

Daruję go wszystkim ludziom na świecie,aby uświadomił ich co to jest szczęście.

Witajcie w mojej bajce.

Motto dnia:   Szczęście to nie to co posiadasz, lecz to czym potrafisz się cieszyć.

Dotychczas pisałam posta, sprawdzałam błędy i publikowałam.Wczoraj było trochę inaczej.Po zakończeniu publikacji, przejrzałam statystykę i byłam zaskoczona ilością krajów ,w których otwierano moją stronę.
Począwszy od Stanów Zjednoczonych, poprzez Wielką Brytanię, Francję, Niemcy, Rosję , Indie, aż po Filipiny i Indonezję i jeszcze kilka mniejszych państw.Nie myślałam,że czytają mnie w innych stronach świata  niż Polska.
Czytałam w ,,Magi Kahunów",że jeżeli raz dotkniemy jakąś osobę,lub przedmiot ,powstaje między nami tak zwana ,,nić aka".
Wyobraziłam sobie taką nić wirtualną, między mną a tymi wszystkimi,którzy czytają mojego bloga.

Serdecznie Was moi drodzy pozdrawiam i przesyłam moją Miłość,Wdzięczność i Światło.Dziękuję Wam za to,że czytacie to, co napiszę i przez to dajecie mi impuls do dalszych  wynużeń.Wiem,że nie piszę tego do szuflady.
Życzę Wam,aby Wasze życie było jak ta tęcza.Jasne, kolorowe i wesołe.

Dzisiaj ciasteczka.

Motto dnia:       Rusz się i przebudź swoje szczęście.

Już niedługo nadejdzie czas,aby zacząć piec ciasteczka świąteczne.Najbardziej lubię ciasteczka orzechowe.Mam ich kilka sprawdzonych przepisów.Najczęściej jednak robię według przepisu,który dostałam od sąsiadki z mojego pierwszego mieszkania,starszej pani pochodzącej z Kaszub.              

Potrzebne są:           mąka-1kg.

                                cukier-250 gr.

                                jajka-4szt.

                                masło-500 gr.

                                orzechy włoskie-250 gr.

                                2-szczypty soli

Przesianą mąkę  usypujemy na stolnicy razem z solą i cukrem.Wbijamy jajka, dodajemy pokrojone masło i zmielone orzechy.Zagniatamy ciasto i wkładamy do lodówki.

Po godzinie rozwałkujemy ciasto na grubość 1/2 cm. Foremkami do ciastek[na pewno są w każdym gospodarstwie]wycinamy różne wzory.Pieczemy w 180 st. przez około 10 min.

Po wyjęciu można ozdabiać według uznania.

Ciasteczka są dobrą przekąską na podwieczorek.Ciasta zwykle prędko tracą świeżość,a ciasteczka przechowywane w blaszanym czystym pudełku mogą przetrwać nawet i miesiąc.

Warunkiem udanego wypieku jest prawdziwe masło, świeże jajka i orzechy.

Cokolwiek przyrządzam do jedzenia, zawsze staram się mieć świeże produkty.To jest podstawa dobrej kuchni.

Bardzo ważne jest też nastawienie osoby ,która gotuje  posiłek.Jej dobry humor, miłość do ludzi dla ,których przyżądza jedzenie i dziękczynienie .Przestrzegajmy tych zasad a zdobędziemy miano ,,kucharki doskonałej".

Anioły są wśród nas.

Motto dnia:       Najwspanialsza pamięć jest słabsza,niż najsłabszy atrament.
     
                                                          
 Każdy zna naszego najukochańszego Anioła Jana  Pawła II.
Nikomu nie trzeba mówić kim był Anioł Matka Teresa z Kalkuty.
Można tak wyliczać w nie skończoność.
Jedni zostali nagrodzeni,chociaż nie zabiegali o to.O innych się nie mówi,a tych jest chyba najwięcej.
W swoim dosyć długim życiu spotkałam wiele  Aniołów.Jedni przemknęli jak gwiazdy,inni zatrzymali się na dłużej,a jeszcze inne trwają do dzisiaj przy mnie.
Aniołów jest bardzo dużo.Wykonują swoją cichą pracę.Pomagają ludziom i cieszą się gdy im dziękujemy i o nich pamiętamy.
Mam przyjaciółkę,która jest takim Aniołem
.Pomaga ludziom z tej i tamtej strony.Jest uczynna,dobra i miłosierna.Nie raz pomogła mi ,gdy byłam w potrzebie.
Druga opiekuje się sporą gromadką ludzi żyjących w ciszy,prowadzi ich przez ten hałaśliwy świat nie patrząc, czy to dzień,czy noc,czy świątek, czy piątek.
Jeszcze inna ma tak dobre serce,że nie sposób nie widzieć w niej anioła. Sama widzi jak pomóc innym,nie trzeba jej prosić.Zauważa co komu brakuje i potrafi zrealizować to.
Mogła bym jeszcze tak długo,bo naprawdę dużo jest Aniołów.

Kochajmy ich ,bądżmy im wdzięczni i dziękujmy bezustannie.Dziękujmy Bogu za to ,że są.

Chciała bym, chciała.

Motto dnia:         Niebo nigdy nie zamyka wszystkich drzwi.


Chciała bym chciała,chciała bym chciała.
Często teraz wykorzystuje się piosenki w reklamach, no i dobrze.Wpadają w ucho i kojarzą się z reklamowanym produktem.Ostatnio jest w telewizji reklama z Piotrem Adamczykiem.
Trochę mi nie pasuje ten aktor do takiej frywolnej piosenki.,ale sama piosenka zrobiła swoje.Często ją nucę,ale  nigdy nie kojarzy mi się ona z reklamowanym produktem ,za to przypominam sobie inne zdarzenia z mojego życia.
Kiedyś często grałam w   Lotka, czasem trafiała mi się trójka. Nigdy więcej.Teraz nie mam nawet trójki. Za to zawsze jest jakaś dwójka, ale to za mało, bo chciała bym ,chciała:kupić koleżance nowego laptopa.Stary popsuł jej złośliwie  mąż, który jest bardzo zazdrosny.
Chciała bym dać przyjaciółce na spłatę kredytu i remont domu.Bardzo by ją to uszczęśliwiło, a zatem  i mnie też. Jeszcze jest parę innych,,chciała bym, chciała",ale to może innym  razem. No i najważniejsze ,spłaciła bym wszystkie długi finansowe jakie ,kiedykolwiek w życiu zaciągnęłam. Z duchowymi już się rozliczyłam.
O takich jak podarunki dla wnuków i dzieci to nie wspominam.To nie podlega dyskusji.
Chciała bym kupić też sobie wygodne przytulne mieszkanko.[Nie mylić z ciasnym.]
Mieć fundusze na utrzymanie do końca życia.

Mam też jedno skryte marzenie,króre przedstawia obrazek na wstępie,ale to już tylko marzenie.

Dzieci nowej ery.

Motto dnia:.Przyjemności są powierzchowne,
                     przykrości ranią głęboko.






Patrząc w te oczy widzę oczy mojego wnuczka.Jest to bardzo mądry chłopczyk.Ma duże poczucie humoru.Może być mediatorem.Potrafi znależć rozwiązanie w trudnej sytuacji.
Na szczęście córka jest mądrą kobietą i potrafi tak wychowywać dzieci,aby wydobyć z nich co najlepsze.
Ma też podporę w najstarszej wnuczce.Mądrej,dobrej i kochającej swoje rodzeństwo kobiecie.
Obserwując ich nie ma nic co  mogłabym skrytykować lub zmienić.
Jest idealnie.
Mogę tylko zająć się wysyłaniem Miłości i Światła ,co robię z wielką radością.
Z kolei syn i synowa mają dwoje dzieci,za które odpowiadają.Też nie muszę się martwić,bo sobie radzą doskonale.
Chłopiec starszy jest w wieku buntu i oporu,ale to mu minie, bo jest mądrym i dobrym młodzieńcem.
Córeczka jest jeszcze mała,ale już przejawia zadatki na dobrą organizatorkę.Jest przy tym wyrozumiała i mądra.
Nigdy nie zauważyłam u niej histerii, czy chęci postawienia na swoim. O tą rodzinę też nie muszę się martwić.Kocham ich bardzo i też wysyłam całe morze Miłości i Światła.
Jak widać jestem bardzo szczęśliwa i mogę skupić się na mamie i opiece nad nią.

Nie wiem ,czy czytają moje wynurzenia, ale jeżel tak to chciałabym aby kultywowali  to co robią,i prosili o modlitwę w każdej ekstremalnej sytuacji.Czekam na to.

Igraszki z internetem.

Motto dnia:Nie osiągniesz doskonałości bez ćwiczeń.

Bardzo lubię pisać bloga,ale frustrują mnie reklamy,które same wyskakują,a potem nie można ich skasować.
Tak skasowałam ostatniego posta,a reklama została i muszę teraz powtarzać wszystko,bo nie umiem go odnaleźć.
Parę dni temu pojawiła się reklama programu Babilon.
Zawsze pojawiała się po otwarciu komputera.
Dopiero  od dwóch dni nie ma tego programu.Sam znikł.
Teraz na blogu pojawia się jakaś reklama i to na stronach, na których mi przeszkadza.
Nie umiem jej zlikwidować.
Zauważyłam też ,że niektóre reklamy są tak zmontowane,iż wracaja mimo,że się je kasuje.To bardzo denerwuje ,ale nie można nic z tym zrobić.Ja wyłączam komputer.
Bardzo lubię pisać bloga.Jest to dla mnie rodzaj pamiętnika.Mam mało znajomych w Kożlu,a jeszcze mniej do rozmowy na tematy ezoteryczne.Więc cieszę się ,że mogę się ,,wygadać na blogu.Mam jeszcze swoje obrazki. Jednego z nich zrobiłam kamerką i mogę go pokazać.Oto on.

Już go nie mam.Lubię jak od razu mogę podarować swoją pracę.





















Te też już poszły do ludzi.

Na jesienny podwieczorek.-Pychotka.

Motto dnia:   
                 Chcesz być spokojny, bądź głuchy.

Przez kilka dni pisałam coś dla ducha.Czas zrobić coś dla ciała.Na jesienny podwieczorek znalazłam
pyszne ciasto śliwkowe.Śliwki można jeszcze kupić w sklepie,ale też można zastąpić je powidłami śliwkowymi.

                                               Ciasto Pychotka.

                            40dkg. mąki
                            łyżka cukru pudru
                            4 żółtka
                            20 dkg. margaryny
                            1 łyżeczka proszku do pieczenia
                            1 łyżeczka amoniaku
                            3-4 łyżki śmietany

   Nadzienie:
                           1kg śliwek najlepiej węgierki
                           lub słoik powideł śliwkowych
                           10 dkg.wyłuskanych orzechów włoskich
   Masa:
                           1/2 kostki masła          
                           3 serki waniliowe homogenizowane
                           1 łyżeczka cukru pudru

Żółtka oddzielić od białek.Białka podzielić po 2.Zagnieść ciasto.Podzielić na dwie części.Białka ubić z10 dkg.cukru pudru.Każdy placek posmarować  powidłami,lub wyłożyć połówkami śliwek,wyłożyć pianę,posypać orzechami i upiec w temperaturze 180 st.C.
Masło utrzeć z cukrem,dodać serki.Gotową masą przełożyć placki .

Przepis na to ciasto nadaje się też do innych owoców.Jest naprawdę smaczne i łatwe.
Z przyjemnością poczęstujemy bliskich przy palącym się kominku.
                                                     

Dotyk nieznanego.

Motto dnia:  Mądrość życia polega na tym, aby wyłączyć rzeczy nieistotne.


Udało mi się zrobić aktualne zdjęcie i wprowadzić go do posta.Jestem zawsze bardzo szczęśliwa , kiedy uda mi się zrobić coś nowego.
 Mama już śpi więc nie mogę oglądać telewizji.Pozostał mi komputer.
No i tak pomału stukam sobie w te klawisze i poznaję  coraz to nowe możliwości.Teraz opanowałam robienie zdjęć i wmontowywanie ich do posta.
To jest moje zdjęcie aktualne. Sama je wykonałam kamerką.
Mogę teraz pokazywać swoje prace i prezentować na blogu.
Będę to robić sukcesywnie w miare jak będą powstawały.
Teraz chciałabym opowiedzieć jeszcze, o spotkaniach z nieznanym.
W poprzednich postach już opisywałam swoje sny.Nie pamiętałam o jednym ,dopiero oglądając filmik z Boliwii i Bramę Słońca,przypomniałam sobie,że to też mi się śniło i to w kolorze.Brama była koloru jasno-brzoskwiniowego.
Całe  moje dorosłe życie było pełne niewyjaśnionych doznań.Kierowała mną jakaś nieznana siła.
W latach 90 tych zaczęłam ćwiczyć jogę oddechową,tak zwaną kryja joga.Szło mi dobrze .Przez 2 i 1/2 roku ćwiczyłam bardzo regularnie.Wyciszyłam się, nabrałam dystansu do życia,zaczęłam szukać wiedzy i odbiegać od życia codziennego.No i złamałam rękę.Cała systematyczność w ćwiczeniach przepadła.Po zagojeniu złamania ,już nie potrafiłam wrócić do ćwiczeń.Wtedy zrozumiałam,że powinnam spróbować iść inną drogą ku oświeceniu .Zaczęłam szukać i trwa to do dzisiaj.
Niedługo po śmierci  przyjaciela,też miałam kilka doznań i niewyjaśnionych sytuacji,które utwierdziły mnie w przekonaniu,że idę dobrą drogą.
Przyjaciel był numerologiczną 11ką, a to liczba mistrzowska,wierzę ,że mi pomagał. Mam  świadomość ,że trwa to do dzisiaj.

Wierzyć,nie wierzyć.

W.ieczorami,gdy mama już śpi siadam do laptopa,i przeglądam portal You Tube.
Bardzo interesują mnie tematy z archeologii,o wszechświecie czy o transformacji.
Jest tego tak dużo, że musze zdawać sie na intuicję i tą wiedzę ,którą posiadam ,aby coś wybrać.
Już wcześniej znałam pracę Michaela Cremo,,Archeologia zakazana"
,Byłam też na jego wykładzie ,kilka lat temu w Gdyni,który organizowała  Ula G.
Właśnie od jego filmiku zaczęłam.potem już poszło łatwo.Obejrzałam kilka obrazów o kontrowersyjnych wykopaliskach i artefaktach,które się chowa,albo nawet niszczy.byle by nie ujrzały światła dziennego bo nie pasują do przyjętego wzorca.
Bardzo duże wrażenie zrobiły na mnie szkielety gigantów.Wiedza o nich jest zawarta w Biblii , mitach,legendach i wielu innych przekazach.Często przypisywano im status bajkowy,ale czy nie jest to prawdą?
Następnie oglądałam relacje o ,, Tajemniczym Pochodzeniu Człowieka",też jest dużo na ten temat.
Polecam link  http://www.vismaya=maitreya.pl.zakryte-zagadki.
Jest tam bardzo dużo przekazów,do wyboru.
Odwiedziłam też kilka stron na temat Wzniesienia.Filmiki mówiące o tym też są w obfitości.

Jestem otwarta na te wszystkie nowinki.Bardzo mnie interesują.Pomagają też żyć.