Letnie impresje.. Sałata lodowa.

Motto dnia:   Kochamy życie nie dlatego, że jestesmy  
                      przyzwyczajeni do życia, lecz dlatego, że                
                      jesteśmy przyzwyczajeni do kochania.

                                           Friedrich Wilhelm Nietzsche.


          
Sałata lodowa wyrosła na działce niezwykle okazale.
Niestety , w związku z moimi niedomaganiami żołądkowymi, nie toleruję surowych warzyw i owoców.
Początkowo rozdawałam  sałatę przyjaciołom, ale sama też chciałam jej skosztować. Przyszedł mi na myśl mój ulubiony szpinak. Postanowiłam przyrządzić podobnie sałatę i udało się. Bardzo mi smakowało.
Sałatę blanszowałam przez 30 minut we wrzątku.Odcedziłam.Polałam przesmażonym boczkiem.

Pyszne danie w pięć minut.

Idealne życie. Jabłka w cieście biszkoptowym.

Motto dnia:   Kiedy żegnasz przyjaciela, nie                                        
                      smuć się, ponieważ jego           
                      nieobecność pozwoli ci dostrzec             
                      to co najbardziej w nim kochasz.

                                    Dżubran Chalil  Dżubran.

Minął już tydzień jak byłyśmy z Marysią u jej siostry Haliny, a ja często wspominam tą wizytę.
Poczułam, że mogę ją nazwać przyjaciółką. jest tak otwarta na świat i ludzi, że śmiało można ją nazwać człowiekiem Nowej Ery.
Pierwsze co rzuca się w oczy, to ład i porządek
jaki panuje w jej domu. Nie widziałam jeszcze tak idealnie urządzonego, a przede wszystkim wykończonego pod względem technicznym mieszkania. Właścicielka mieszkania opowiedziała, że poprzedni lokatorzy otrzymali to mieszkanie od rodziców, którzy byli budowniczymi i tak je wyremontowali. Nie mogłam znaleźć żadnej usterki. wszystko jest idealne.
W całym mieszkaniu panuje ład i porządek. Jednak to nie wszystko. Sama właścicielka jest uporządkowana wewnętrznie. W jej obecności odczuwa się ten sam ład i porządek, ale w wymiarze już duchowym.
Z tego co wiem to żyje spokojnie i otacza się miłością i życzliwością do całego świata. Tak wyobrażam sobie ludzi w przyszłości. Ludzi kochających miłością bezwarunkową, życzliwych i radosnych, ale tą radością wyciszoną wewnętrzną. Taka jest Halina. Co ciekawe, nie interesuje się żadnymi nowinkami i naukami ezoteryki i parapsychologii. Jest praktykującą katoliczką, a jej sposób życia wynika z wewnętrznej mądrości. Jestem szczęśliwa , że poznałam taką osobę i życzyłabym sobie poznawać tylko takich ludzi. Na szczęście trochę już znam. Mam z kogo brać przykład. Zyczę wszystkim takich przyjacół.
Przepis na jabłka też dostałam od Haliny.

                                                  Jabłka w cieście biszkoptowym.

 4 jabłka, 4 łyżeczki miodu, kilka orzechów włoskich, rodzynki, 2 jajka, 2 łyżki cukru pudru, 2 łyżki mąki, 2 dkg. masła, 2 łyżki tartej bułki.

Jabłka umyć, obrać, odkroić od strony szypułki niewielkie krążki, łyżeczką wydrążyć gniazda nasienne i w powstałe otwory włożyć miód, rozdrobnione orzechy i rodzynki [ mozna też napełnić jabłka konfiturą, lub dżemem ]. Przykryć nadziane jabłka odkrojonymi wierzchami i ułożyć w żaroodpornym naczyniu wysmarowanym masłem i posypanym tartą bułką.
Żółtka utrzeć z cukrem, dodać mąkę i ubitą pianę- wymieszać. rozłożyć ciasto na każdym jabłku, wstawić do piekarnika rozgrzanego do 190 st.C.Piec około1 godziny. podawać lekko ciepłe . Można z bitą śmietaną.

Krótki urlop.Indyk w jogurcie z pieczarkami.

Motto dnia:   Musimy starać się powiększać liczbę naszych przyjaciół i zmiejszać liczbę wrogów, czyniąc wszystkim dobrze.

                                                     św. Jan Bosko

Zostałyśmy z Marysią zaproszone do jej siostry na krótki urlop. Nie mogłyśmy poświęcić więcej czasu jak tylko dwa dni, bo wiadomo działka, ale były to dla mnie w ostatnim czasie najbardziej interesujące dni. Siostra Marysi jest niezwykle interesującą gawędziarką jaką znam. Jej przypowieści mogą służyć jako lekcje wielu nauk dla ludzi. Ma bogate doświadczenie i dużą życzliwość dla bliźnich. Warto słuchać takich ludzi, można wiele się nauczyć niezależnie od wieku. Trzeba tylko uważnie słuchać.
Śiostra Marysi jest poza tym bardzo gościnna i starała się nam umilić pobyt u siebie.
Poczęstowała nas pyszną potrawą i dała przepis, który cytuję.

                                                           Indyk w jogurcie.

                                                       1 kg. filetów z indyka
                                                       200 ml. jogurtu naturalnego
                                                       sok z 1/2 cytryny
                                                       4 ząbki czosnku
                                                       125 ml. oleju słonecznikowego
                                                       1 łyżeczka imbiru
                                                       1 łyżeczka słodkiej papryki
                                                       1 łyżeczka soli
                                                       1/2 łyżeczki kminku

Do żaroodpornego naczynia przełożyć jogurt, wycisnąć sok z cytryny, wlać olej, dodać czosnek rozdrobniony przez praskę i wszystkie pozostałe przyprawy. Mięso pokrojone w plastry włożyć do marynaty, wymieszać, przykryć i wstawić do lodówki na całą noc. Po tym okresie wyjąć i smażyć na bez tłuszczowej patelni. Lekkostrawne,smaczne i szybkie.

Parafianie..Ciasto z truskawkami.

Motto dnia: Jeszcze się taki nie urodził, co by wszystkim
                     dogodził.


W ubiegłym roku w naszej parafii zaszły duże zmiany. Stary proboszcz odszedł na emeryturę. Nastał nowy, młody, pełen zapału do powierzonej mu pracy.
 Ludzie początkowo nie mogli się nachwalić ,obserwując jego poczynania, ale najbardziej podobały się kazania. Mądre,pełne życia i sprawiające, że ludzie słuchali ich z uwagą.
Do czasu. Po paru miesiącach coraz więcej głosów podnosiło się przeciw przydługim kazaniom i kilkakrotnym lekcjom.kapłana w czasie jednej mszy. Przecież kazania Jezusa były właśnie bardzo długie i ludzie wytrzymywali. Nie chcą poświęcić paru minut na mądre nauki, ale za to w galerii potrafią zmarnować kilka godzin na oglądaniu dóbr materialnych
 Zaczęłam wchodzić na forum parafii. Co mnie zaskoczyło najbardziej? Otóż zażuty, jakie wyczytałam to:,,kazania są na poziomie XIX wieku", a przecież właśnie
w XIX wieku powstały największe dzieła literackie. więc nie rozumiem , dlaczego ktoś mówi z taką ironią o kazaniach. Czy kazania mają brzmieć jak niektóre wypowiedzi pełne błędów,nie zrozumiałych wypowiedzi, strutów myślowych i innych błędów.
Skrytykowano też pomysł założenia kamer, ale to wyjaśniła już jedna z internautek.
Bardzo podobał mi się wpis ,,parafianki z kędzierzyna". Natomiast pani ,, ja" jest co najmniej stronniczy.Czy czasem to nie jest jakaś dobra znajoma, któregoś z wikariuszy?
Nie rozumiem dlaczego szef ma być posłuszny podwładnym?
W świeckiej instytucji po prostu zwolniono by taką osobę i po krzyku.
Śledzę uważnie ten spór i dotychczas nie usłyszałam żadnych konkretnych zarzutów.Nie wiem o co w tym wszystkim chodzi. Ciekawa jestem jak zakończy się ten spór i czy dowiemy się jakie są prawdziwe zarzuty przeciw proboszczowi.
Obecnie msze są celebrowane w wielkim skupieniu i natchnieniu. Bardzo mi się podobają.
Po mszy, zamiast iść do galerii, wróćmy na niedzielny obiad, a potem uraczmy się pysznym ciastem z truskawkami.

                                               Ciasto z truskawkami

                                                   500g. truskawek
                                                   5 dużych jajek
                                                   2 szkl. mąki
                                                   1 szkl. cukru
                                                   0,5 szkl. oleju
                                                   4-5 łyżek mleka
                                                   1 cukier waniliowy
                                                   2 płaskie łyżeczki prpszku do pieczenia
                                                   1łyżka tartej bułki
                                                   kawałek masła
                                                   cukier puder.

Truskawki myjemy. Do miski wbijamy jaja, dodajemy cukier,cukier waniliowy i mąkę wymieszaną z proszkiem do pieczenia,Dodajemy olej, mleko i wszystko miksujemy.Tortownice natłuszczamy i opruszamy tułką.Gotowe ciasto przelewamy do tortownicy. Na wierzchu układamy truskawki.Pieczemy około 1 godziny i 15 minut. Po upieczeniu posypujemy cukrem pudrem.

                                     

Św. Medard . Danie jednogarnkowe.

Motto dnia:   Gdy się św. Medard rozpłacze, a Jan nie utuli ,
                      popłacze pewnie aż do Urszuli.


Patronem od pogody jest św. Medard. Tak zakwalifikowała tradycja ludowa św. Medarda.
Prawdo podobnie spowodowała to legenda.
Gdy św. Medard był mały, znalazł się w pustym polu, gdzie zastała go nawałnica. Nie miał się gdzie ukryć, ale nagle nad jego głową pojawił się wielki orzeł, który osłonił go przed deszczem i piorunami, dopóki nie przestało padać.
Wielu działkowiczów na Śląsku nadal hołduje tej tradycji. Zacytowano mi kilka przysłów na ten temat.
,,Gdy deszcze na św. Medarda padają, do dni czterdziestu częstokroć padają."
,,Jaki św. Medard dzień obwieści, takich będzie dni czterdzieści."
Jestem ciekawa jaki będzie ten najbliższy miesiąc.  Dzisiaj pada , a co dalej? Patrzę w niebo i zastanawiam się jak będą rosnąć te moje roślinki  w ogrodzie?
Czekając na słońce zaprezentuję potrawę, którą robiłam, kiedy wołowina była jeszcze ogólnie dostępna.

                                                          Boeuf Strogonoff.

                                                1 kg. polędwicy wołowej lub rosbefu
                                                6 łyżek oleju
                                                1 łyżka mąki
                                                cebula
                                                1/2 szkl. śmietanki 30%
                                                1/2 łyżeczki papryki, sól, pieprz
                                                1-2 łyżki koncentratu pomidorowego
                                                łyżka siekanej pietruszki
                                                kostka rosołowa

Polędwicę opłukać, obrać z łoju i powięzi,pokroić w plastry grubości1 cm. Cebulę pokroić w piórka, rozgrzać tłuszcz, zrumienić, przełożyć do rondla. Resztę tłuszczu silnie rozgrzać, smażyć mięso około 2-3 minut, stale mieszając.Zaciągnąć Mąką. Mięso z patelni przełożyć do rondla z cebulą. Go rozpuszczonej w szklance wody kostki rosołowej, dodać przyprawy, Śmietanę. wlać do rondla. Zagotować. Całość poddusić kilka chwil i dodać koncentrat pomidorowy. Dla urozmaicenia potrawy można dodać zielony groszek, marchewkę lub inne warzywo.

Szczerość. Jeszcze raz zioła.

Motto dnia:   Szczerość to taki rodzaj prawdy, która    daje nam wolność, a nie zniewala innych.

Często słyszymy deklaracje ,,jestem szczery do bólu", a nie zastanawiamy się co mówimy.
,,Do bólu" ,to znaczy,że nie patrzymy na konsekwencje jakie ta szczerość wywoła.
Nie zastanawiamy się , że możemy kogoś zranić, nadużyć zaufania, czy po prostu obrazić.
Ostatnio spotkało mnie takie doświadczenie.
Byłam z wizytą.
W czasie rozmowy osoba ta skarżyła się, że jej wnuczka nadużyła zaufania jakie w niej pokładała. wszystko co jej mówiła, ta powtarzała ojcu.
Po jakimś czasie wierząc , że jest dyskretna, wyraziłam  opinię [nie negatywną] o pewnej osobie.
Kilka dni później spotkałyśmy tą osobę na dworcu, jechała w tym samym kierunku co ja, a moja znajoma wykrzyczała na cały głos tą moją uwagę, zmieniając oczywiście treść i znaczenie mojej opinii.
Z tego co potem się dowiedziałam , osoba ta obraziła się na znajomą, która całą winę przypisała mnie.
Tak to bywa ze szczerością, aż do bólu.
Szczerość to bardzo wieloznaczne określenie  naszej osobowości. Bywa ta dobra, życzliwa, przyjazna, ale bywa też złośliwa, dokuczliwa czy wręcz wredna.
Bądźmy bardziej ostrożni z tą szczerością. Uważajmy, aby nikogo nie urazić, nie zranić naszym bezmyślnymi wypowiedziami.
Ostatnio mam niewiele czasu.Każdą wolną chwilę spędzam na działce, dlatego przerwy między postami są takie długie. Zimą na pewno nadrobię.
Zajęłam się tez ziołami. Zbieram  je sama. Suszę, albo robię nalewki. Pani z pobliskiego sklepu chyba uznała mnie za alkoholiczkę, bo jakoś dziwnie się na mnie patrzy. będę musiała jej wytłumaczyć, po co mi tyle alkoholu.

Nalewki posłużą do nacierania i kompresów. Można też je zażywać rozcięczone w wodzie. Polecam też herbatki, ale  w domu trudno właściwie wysuszyć zioła , dlatego polecam kupić  w odpowiednim sklepie.

Dzień Dziecka.

\Dzisiaj jest dzień dziecka, a pogoda paskudna.W poprzednich latach w tym dniu odbywały się wesołe festyny i spotkania na świeżym powietrzu.
Jestem daleko od moich wnuczków, a chciałabym być razem z nimi. Mogę tylko porozumiec się z nimi telefonicznie, albo na skajpie.
Dlatego pragnę życzyć wszystkim dzieciom samych radosnych chwil, życzliwości i miłości od dorosłych: rodziców, krewnych, sąsiadów i spotkanych przypadkowo.

Boże Ciało.

Rano wstałam z zamiarem pójścia na procesję, ale jakie było moje rozczarowanie , gdy zobaczyłam, że pada deszcz. W między czasie włączyłam telewizor. Nigdy nie oglądam rano kanału TV1.Tym razem było
inaczej. Od razu zorientowałam się, że będzie transmisja z obchodów święta Bożego Ciała i to z Gdańska. Postanowiłam zostać w domu i uczestniczyć w procesji wirtualnie. Było niesamowicie. W Koźlu zimno, deszcz, ponuro, a ja uczestniczę w procesji w moim ukochanym  mieście, gdzie świeci słońce.Ludzie w letnich ubraniach, ciepło i jasno. Przez
pierwszą godzinę odprawiono mszę w kościele Mariackim, najpiękniejszym w Gdańsku.
Kościół był jasny, rozświetlony, pięknie przekazany przez kamerzystę. Śpiewał Chór Gedanensis  z akompaniamentem wspaniałej orkiestry Filharmonii Bałtyckiej.
Następnie procesja uformowała się i wyszła na ulicę.
Znam nieźle  Starówkę więc poznawałam ulice , którymi przeszła procesja.
To było niesamowite wrażenie , czułam się jakbym tam była.
Procesja przeszła ulicą Piwną, skręciła w Ławniczą do Długiego Targu.
 Przy Ratuszu Głównym był wybudowany pierwszy ołtarz, następnie wzdłuż Długiej i przez Tkacką dotarła do Piwnej, gdzie koło kamienicy Cechu Rzemiosł stał drugi ołtarz. Następnie do Kościoła Św. Mikołaja, do trzeciego ołtarza.Z tamtąd już prosto do Koscioła Św. Brygidy, duchowej kolebki Solidarności.
Koscół Mariacki posiada piękną monstrancję z bursztynu- złota Bałtyku. w czasie procesji,gdy padało na nią słońce lsniła, piękna, majestatyczna. Dzieło gdańskich rzemieślników pozostawiło na mnie niezapomniane wrażenie.

Przyjaźń. Marchewka z orzechami. do mięsa.

Motto dnia:   Wykreślić ze świata przyjaźń...
                      to jakby zgasić słońce na niebie,
                      gdyż niczym lepszym ani piękniejszym 
                      nie obdarzyli nas bogowie.

                                                   Cyceron.


Przyjaźń. Co teraz znaczy to uczucie dla ludzi?
By mieć przyjaciela, trzeba samemu umieć być przyjacielem.
Przyjaźń to temat równie ważny jak miłość.
Od zarania dziejów, jest to sprawa dla ludzi niezwykle ważna. Próbowałam znaleźć coś na ten temat w  literaturze, ale nie znalazłam. O miłości tak i to bardzo dużo, ale nie o przyjaźni.
Począwszy od czasów dzieciństwa, każdy szuka przyjaciela. Czasem jest to ktoś  ze wspólnej ławki, a czasem osoba z którą mamy wspólne zainteresowania.
Pragniemy znaleźć  drugą osobę, która byłaby lojalna, wierna, wyrozumiała, szczera, pomocna w potrzebie, akceptująca całkowicie nasze zalety i wady, o takich samych poglądach i postawie życiowej.
Co nam to przypomina? Tak, tych samych cech  oczekujemy w miłości. Dlatego często szkolna przyjaźń, z biegiem lat zamienia się w miłość.
Tylko niestety, nie zawsze jest to uczucie i pragnienia wzajemne.
Bardzo często zapominamy, że nas obowiązują takie same kryteria w stosunku do partnera.
Spotkało mnie ostatnio przeżycie, gdy próbowano zachwiać moją wiarę w przyjaźń.W pierwszej chwili zwątpiłam, ale zaraz przyszła refleksja, że to niemożliwe,a życie  to potwierdziło. W takich przypadkach lepiej się zastanowić, poczekać, a życie samo zweryfikuje prawdę.
Czasu nie można cofnąć.Zasad obowiązujących w przyjaźni  nie uczono w przedszkolu, ani w szkole, a powinna być to osobna lekcja,  na której dzieci uczyły by się tych zasad.
Dlatego zadbajmy, aby już w przedszkolu dzieci rozumiały istotę przyjaźni i miłości, która jest bardzo ważna w rozwoju osobistym człowieka. Prawidłowe ukierunkowanie i zrozumienie tego uczucia daje możliwość zdrowego i radosnego życia w dorosłym wieku. Pogłębia zrozumienie sensu świata i życia.
Uczy akceptacji i zaufania.
Starajmy się dawać dobry przykład naszym pociechom, dbając o nasze relacje z przyjaciółmi. Dzieci zawsze nas naśladują.
Twórzmy przyjacielskie relacje w rodzinie. To od najbliższych zaczynają się więzi koleżeńskie.
Na początek podam potrawę , którą można przyrządzić na przyjacielskie spotkanie.

                       Piękny wzruszający widok,wzbudzający radość i miłość do całego świata.

                                                             Marchewka z orzechami.

                               4 Marchewki
                               5 dag. łuskanych orzechów włoskich
                               1 łyżka masła
                               cukier i sól do smaku
                               imbir, lub kolendra.

Marchewkę obrać i umyć, następnie pokroić w plasterki, lub kostkę. Orzechy zmielić.Marchewkę włożyć do rondla, wlać tyle osolonej wody, aby przykryła marchewkę,dodać 1/2 łyżki masła i szczyptę cukru. Gotować15-20 minut. Gdy marchew będzie miękka,dodać orzechy i gotować jeszcze2-3 minuty.Włożyć resztę masła. Doprawić do smaku.
Podajemy do mięsa.

Idealny facet. Nalewka ze śliwek mirabelek

Motto dnia:   Mężczyzna, któremu się powiodło, to ten, co zarabia więcej, niż może wydać jego żona. Kobieta, której się powiodlo, to ta, która znalazła takiego męza.

                                                Sacha Guitry.


W każdym wieku mamy inne wyobrażenie idealnego mężczyzny.
Nastolatki oglądają się za pięknymi chłopcami, wysportowanymi, nie zawsze mądrymi. Taka bywa pierwsza miłość. Najważniejsze to zaimponować kolegom.
Panie , które marzą o założeniu rodziny myślą już inaczej. Ma być przystojny, bogaty, zaradny no i zakochany w nas bez pamięci. Mają go nam zazdrościć wszystkie przyjaciółki, ale to też niebezpieczne, bo może któraś nam go odebrać. Tak bywa czasami z przyjaciłkami.
 Dlatego te bardziej przewidujące i ostrożne mają inne kryteria wobec potencjalnych partnerów.Ma być bogaty, zaradny, dowcipny, już nie przystojny, ale jeszcze nie pokraka, mądry i kochać nas bez granicznie.
Najbardziej rozsądne są panie, nie pierwszej młodości, po przejściach, lub te , które utraciły swoich
partnerów losowo.
Te marzą o takim, który odszedł.Chciały by, aby był podobny pod każdym względem do poprzednika, albo wręcz przeciwieństwo jego. To zależy od wspomnień złych, lub dobrych.
Nie zależy im już na szaleńczej miłości, urodzie czy wielkim bogactwie.Pragną , aby ten jedyny był czuły,dobry, troskliwy i pomocny w codziennych trudach życiowych.
Tak więc rózne są nasze marzenia, w róznych latach naszego życia.
Dlatego na wszystkie rozterki natury emocjonalnej najleprze są naleweczki własnoręcznie zrobione.

                                                         Nalewka ze sliwek mirabelek
 
                                                     2 kg. mirabelek [ałycza]
                                                     1/2 litra wódki
                                                     1/2 litra spirytusu
                                                     1 kg. cukru
                                                     1 litr wody

Sliwki zrywamy kiedy są jeszcze niedojrzałe- zielone, ale osiągnęły właściwy rozmiar. Zalewamy alkoholem. Po miesiącu przygotowujemy zalewę z cukru i wody.Mieszamy z nastawem.Ja trzymam około 1 roku. Po tym czasie zlewam nalewkę do butelek. Tak pysznej nalewki jeszcze nie piłam.