Obserwatorzy

środa, 18 grudnia 2013

Energia duchowa. Sernik doskonały.


Motto dnia:   Wdzięczność i radość z życia, to najlepszy magnes
                      na wszystko, o czym można marzyć.


Teraz coraz więcej mówi się o energii. Dzieci w szkole też zdobywają tą wiedzę na lekcjach fizyki, ale cała wiedza obraca się w sferze materialnej. Nikt nie uczy o znaczeniu energii w sferze duchowej.
Miłość, złość, radość, smutek i tym podobne uczucia, to też energia.
Niewiele ludzi wie, że działa tu też prawo przyczyny i skutku.
Ta wiedza jak na razie jest zdobywana pokątnie, przekazywana przez ludzi pragnących pomóc w podniesieniu samoświadomości i rozwoju duchowego.
Ludzi wiedzących jest coraz więcej. Jedni rozumieją, że trzeba się dzielić, inni jeszcze trochę się
wahają, boją ośmieszenia, kpin innych, ale coraz więcej ujawnia się pokonując lęki.
Jest też grupa, która obrała inną drogę.
Spotkałam ostatnio takie istoty w Centrum Pomocy Rodzinie w Koźlu, a dokładnie na warsztatach terapii zajęciowej.
Swojego czasu , będąc w Bibliotece Miejskiej obejrzałam wystawę prac osób niepełnosprawnych, wykonane na tych zajęciach.
Zainteresowały mnie koraliki. Robię przyjaciołom i znajomym biżuterię. Mogły mi się przydać.
Poszłam na te warsztaty. Zaskoczyła mnie miła atmosfera, spokój i bardzo pozytywna energia.
Poznałam dwie panie: panią kierowniczkę i panią kierującą pracownią biżuterii. Obie były młode, ale bardzo sympatyczne, cierpliwe i profesjonalne.Byłam zachwycona tą atmosferą.
Doszłam do wniosku, że ludzie tam przebywający naprawdę dobrze się czują.No i doszliśmy do konkluzji. Te panie od rana rozdają dobrą energię. Dzielą się nią, a tym samym tworzą dobrą atmosferę w swoim miejscu pracy i pozytywnie działają na innych.
Wszyscy mający kontakt z tymi ludźmi, powinni brać z nich przykład.
Muszę przyznać, że spotykam coraz więcej takich istot i to mnie cieszy.

.
                                                           Sernik Doskonały

Przepis ten znalazłam w gazetce reklamowej Firmy Delikatesy Centrum. Wydał mi się dosyć oryginalny. Jeszcze go nie piekłam, ale gdyby ktoś spróbował, chętnie usłyszała bym opinię.

                                                              1 i 1/2 kg sera
                                                              1/2 ugotowanych ziemniaków
                                                              30 dkg. masła
                                                              35 dkg. cukru pudru
                                                              1 łyżka cukru waniliowego
                                                              12 jajek
                                                              2 łyżki mąki kartoflanej
                                                              2 łyżeczki proszku do pieczenia
                                                              100 g. rodzynek
                                                              100 g. kandyzowanej skórki pomarańczowej
                                                              tłuszcz i bułka tarta do formy



Ser i ziemniaki przepuszczamy przez maszynkę. Masło ucieramy z cukrem pudrem, cukrem waniliowym i żółtkami. Dodajemy ser z ziemniakami,  proszkiem do pieczenia wymieszanym z mąką ziemniaczaną i bakalie. Na koniec dodajemy pianę z białek.Przekładamy do formy wysmarowanej tłuszczem i posypaną tarta bułką. Sernik pieczemy przez około 60 minut w temperaturze 180 stopni C. Po upieczeniu jeszcze ciepły, odrywamy nożem od ścianek formy.Podobno jest to sposób, aby nie opadł.

środa, 11 grudnia 2013

Złoty wiek Gai. Tortilla z kiełbasą..

Motto Dnia:   Najwyższa dobroć podobna jest wodzie. Dobroć       
                       wody polega na tym, że przynosi ona korzyść 
                       dziesiątkom tysięcy rzeczy, mimo  że z nikim nie
                       walczy.
                                                              Laozi.


Dzisiaj pragnę przypomnieć bardzo interesującą stronę na temat naszej egzystencji na ziemi. Blog jest tworzony przez Krystal 28.
www. Złoty wiek Gai.
Bardzo zafrapowała mnie jego treść. Nie zrozumiałam wielu informacji, ale o dziwo intuicyjnie wiedziałam o co chodzi.
Już od dłuższego czasu obserwuję, a nawet czytam po kilka razy tą stronę. Mam też wiadomości z innych źródeł. Wszystko to tworzy spójną całość. Wiem, ze to jest prawdziwe. Już tego doświadczyłam. Wiele osób odbiera te informacje intuicyjnie i właśnie o to chodzi.



Przed Świętami mamy bardzo mało czasu, aby zagłębiać się w sferę duchową. Sprzątanie, zakupy, planowanie, gotowanie, to są nasze priorytety. Proponuję szybką i smaczną potrawę rodem z Hiszpanii.

                                                                 Tortilla z kiełbasą                                                                                
                                                          1/2 kg.kiełbasy surowej podwędzanej                                                                                                       1/2 kg. ziemniaków                                                                                                                                     2 cebule                                                                                                                                                      5 jajek                                                                                                                                                        1/3 szkl. oliwy z oliwek                                                                                                                              czosnek, sól, papryka.                                                                                                  
Jest to szybka potrawa, która można zrobić z powodzeniem w Polsce.Kiełbasę Chorizo , którą  używają Hiszpanie, można zastąpić  naszą ,, kiełbasą polską" , lub inną surową podwędzaną. Nie lubię oliwy z oliwek i zastępuję ją oliwą z winogron, lub z ryżu. W moim odczuciu , nie widzę różnicy.
Na dużej patelni podsmażamy na oliwie pokrojone w plasterki ziemniaki. Po 10 minutach dodajemy cebulę pokrojoną w kostkę, przyprawiamy i smażymy kolejne 10 minut.  Przekładamy potrawę do ostygnięcia. Czyścimy  patelnię. Jajka wbijamy do miski i roztrzepujemy, następnie dodajemy przestudzoną masę i wylewamy na patelnię z podgrzaną oliwą. Kiedy jajka się zrumienią , przekładamy tortillę, za pomocą talerza, na drugą stronę i podsmażamy. Podajemy potrawę pokrojoną na porcje.

                                                                                                                                                                    Tortillę można też upiec w foremce, ale to już będzie inna potrawa.Bardziej francuska.

niedziela, 8 grudnia 2013

Zioła cd. Makówka, makiełki, kutia i inne.

Motto dnia:  

Bezsenność, to stan, który męczy wielu ludzi. Zażywają różne preparaty farmakologiczne. Są skuteczne,ale niszczą wątrobę i często nerki.
Miałam ten sam problem. Do czasu, aż odkryłam blogi Dr. Różańskiego fitoterapeutę ,Polaka mieszkającego w Szwajcarii.
Wyczytałam, że dobrym sposobem na bezsenność jest zioło serdecznika. Spróbowałam  i zadziałało. Dr. Różański zaleca nalewkę z mielonych ziół.
Zrobiłam,  ale mnie najlepiej pomagają zioła sproszkowane, popite wodą. Nalewka jest mniej skuteczna.
Każdy organizm inaczej reaguje na medykamenty i zioła. Ja muszę testować, ale myślę, że osoby trudniące się zielarstwem zawodowo potrafią dobrać odpowiednie, według sobie znanych sposobów.
Polecam zioła,ale przepisane przez zawodowca. Nie niszczą organizmu, a pomagają.
Leczenie trwa dłużej, niemniej są skuteczne.


Niedługo będą święta. Będzie dużo czasu, aby zgłębić ten temat i poprawić swoje zdrowie.
Jedną z żelaznych potraw wigilijnych jest danie z maku.
W różnych regionach polski ma ona inną nazwę. Na Śląsku ma ona nazwę makówki. Ludzie, którzy pochodzą ze Wschodu przygotowują  kutię, gdzie podstawą jest mak z dodatkiem  gotowanej pszenicy. Spotkałam się też, że dodawano pęcak, lub ryż. Na Mazowszu podaje się kluski z makiem.Wszystkie te potrawy łączy mak przyrządzany na słodko..

                                                   

                                         Makówki, makiełki, kutia, kluski z makiem.

                                          500 g. ugotowanego i zmielonego maku
                                          250 g. roztopionego masła
                                          300 g. bakalii[ orzechy, migdały, rodzynki itd.
                                          3 jajka
                                          otarta skórka z cytryny
                                          4 łyżki cukru
                                          olejek migdałowy
                                          500 ml. mleka
                                          5 czerstwych bułek pszennych, lub chałki


Żółtka ubijamy z cukrem, Łączymy z makiem z masłem , miodem, i bakaliami. Bułkę moczymy w rozgrzanym mleku. Warstwowo układamy mak i rozmoczoną bułkę. Ozdabiamy  bitą śmietaną i bakaliami. Wkładamy do lodówki na 2 godziny.

sobota, 7 grudnia 2013

Oczekiwanie. Makowiec inaczej.

Motto dnia:   Zycie bez przyjaciół, jest jak ziemia bez słońca.

         Przysłowie- mądrość narodów.


Niedługo święta Bożego Narodzenia. Dla katolików , drugie po Wielkanocy święto. Jednak wśród ludzi to  Boże Narodzenie  wzbudza najwięcej emocji i zamieszania. Prezenty, wspólne biesiadowanie i przed świąteczna gorączka powodują, że rozpowszechniło się ono na wszystkie religie z wyjątkiem nielicznych sekt. Nawet ludzie tak zwani niewierzący, a jednak w coś wierzą, dają się wciągnąć w wir przed świątecznych przygotowań.
Pragnę jak najszybciej znaleźć się w Gdańsku, wśród najbliższych. Tęsknię za moją rodziną i przyjaciółmi. Tęsknię za wnukami.
Mam kilkoro przyjaciół w Koźlu, ale to nie to samo . Więzy krwi i powinnowactwo są silniejsze.
Marzę o tym jak się spotkamy przy wspólnym stole, dzielenie opłatkiem, [już mam,], radość dzieci na widok prezentów,[też już mam}.Lubię tą atmosferę przyjażni, miłości i radości. Marzeniem jest takie miejsce w ten magiczny czas.


Te ostatnie lata pozbawiły mnie tych emocji, ale mama była ważniejsza. Teraz kiedy odeszła mogę przeżywać te chwile w realu.
Tęsknię za mamą, ale wiem, że jest w innym świecie i na pewno jest szczęśliwa.
Bardzo pragnęłam, aby dała mi jakiś znak, ale tylko przyśniła mi się kilka razy. Nic nie mówiła, stała nieruchomo i patrzyła przenikliwym wzrokiem. zrozumiałam, że nie ma mi nic do powiedzenia, bo już  wiem,to co powinnam wiedzieć.
Ostatnio córka przysłała mi przepis na makowiec. Jest naprawdę rewelacyjny. Dostałam skan z jakiejś gazety, ale nie wiem jakiej, więc myślę , że nie popełniam plagiatu. Zresztą wszystkie moje przepisy są z jakichś publkacji. To co sama wymyślę to zaznaczam. Nie ma tego dużo.


                                                          Tort makowy na wigilię.

                                                       400 g.herbatników maślanych
                                                       1 1/2 kostki masła
                                                       800 g. gotowej masy makowej
                                                       2 kwaśne jabłka
                                                       2 łyżki bakalii
                                                       1 tabliczka czekolady
                                                       3 łyżki śmietany kremówki
                                                       cukier waniliowy
                                                       1 szklanka bitej śmietany.

Rozgniatamy herbatniki na miazgę. Masę makową mieszamy z utartym jabłkiem i bakaliami. Dzielimy herbatniki i masę tak, aby pierwszą i ostatnią warstwę stanowiły herbatniki. Układamy warstwami w tortownicy. Pieczemy 20 minut w 200 stopniach C .Herbatniki powinny się zarumienić. Czekoladę rozpuszczamy w kremówce, dodajemy cukier i polewamy ciasto. dekorujemy bitą śmietaną, lub według uznania.  Wypróbowałam. Dobra rada:  Herbatniki przed przełożeniem do formy, dokładnie i równomiernie  mieszamy z masłem.            

sobota, 30 listopada 2013

Radość.. Karp faszerowany.

Motto dnia:   Radość można osiągnąć tylko wtedy, gdy się
                      drugiemu sprawia radość.

                                        Karl Barth

                     Radość jest jak kamień, który wrzucony do wody , 
                     zatacza coraz większe kręgi.

                                                                                                  Adalbert Balling.


Radość- emocja, która jest  zaraz po miłości najsilniejszym uczuciem  ogarniającym istoty boskie.
Równie silne są zazdrość i złość, ale to jest przeciwny biegun emocji i to jest inna sprawa.
Nas interesuje dzisiaj właśnie radość.
Nie potrafimy utrzymać uczucia radości jak najdłużej, Zawsze wyskoczy jakiś wirus myślowy, który zakłóci nasz stan spokoju i wyciszenia. Nie ma sposobu jak osiągnąć równowagę w utrzymaniu pozytywnych emocji, jak tylko medytacja i ciągła uważność.
Normalnie, żyjąc dniem dzisiejszym, bez żadnych praktyk duchowych trudno jest utrzymać stan radości i pozytywnego myślenia, ale mimo to spróbujmy. Wart
W dobie dzisiejszej wiele ludzi wpada w depresję. Powodem są ciężkie warunki życia. Brak komunikacji międzyludzkiej i wiele innych czynników destrukcyjnych.
Powołane instytucje do pomocy i zwalczania tego stanu emocjonalnego, nie zawsze sobie radzą. Istot z załamaniem nerwowym i depresją jest coraz więcej. Medykamenty nie pomagają. Ludzie wpadają w coraz większy stan chorobowy.
Znam przypadek, który trwał 8 lat. Nie pomagały lekarstwa. Choroba się pogłębiała, a wystarczyło postawić dobrą diagnozę. Pacjentka po prostu przechodziła klimakterium. Wystarczyło podać coś , aby uspokoić burzę hormonów. Dopiero, gdy organizm sam się uspokoił, delikwentka wróciła do norm . Odrzuciła leki, ale musi teraz zlikwidować skutki po lekowe. Na pewno da sobie radę.
Uzyskała umiejętność przeistaczania depresji w radość życia, poznała zadowolenie z tego co posiada i osiągnęła w  życiu. A jest tego dużo.
Kiedy coś się dzieje niedobrego w życiu, odwiedźmy kilku lekarzy. Ten jeden nie zawsze trafi w sedno.
Zbliża się Boże Narodzenie . Podaję przepis na karpia po żydowsku, jeszcze od mojej mamy.


                                                                 Karp faszerowany



                                                                2 kg. żywego karpia
                                                                150 gr. cebuli
                                                                3 jajka
                                                                200 gr. pszennej bułki
                                                                80 gr. migdałów
                                                                sól, pieprz, cukier

Wywar na galaretę robimy z 200 gr. cebuli,50 gr.rodzynek, 50 gr.migdałów, 50 gr. żelatyny, gałązki koperki, natki selera, soli, pieprzu i cukru.

Zabitego karpia myjemy, czyścimy z łusek. Obcinamy głowę, płetwy i ogon.Nie rozcinamy brzucha. Ostrożnie wyjmujemy wnętrzności łyżką. Obcinamy od skóry mięso wraz z ośćmi. Wyjmujemy ostrożnie, aby nie uszkodzić skóry .Obieramy mięso z ości, z głowy wyjmujemy oczy, usuwamy skrzela. Płuczemy.Głowę i kręgosłup gotujemy na wywar.do galarety.
Mięso, namoczoną bułkę oraz cebulę mielimy, dodajemy żółtka,ubitą pianę i posiekane migdały. Doprawiamy do smaku.
Skórę ryby napełniamy masą rybną i zaszywamy. Obgotowujemy w wywarze przez 10 minut na wolnym ogniu. Dodajemy składniki przeznaczone na galaretę i gotujemy jeszcze 15 minut.Pod koniec gotowania dodajemy żelatynę. Gdy się rozpuści odstawiamy garnek z ognia.


                                                                       Inna wersja podania.

Ugotowaną rybę wyjmujemy z naczynia, kroimy w plastry, Przekładamy na półmisek. Zalewamy wywarem i pozostawiamy do wystygnięcia. Przybieramy migdałami, pomidorem i cytryną.

poniedziałek, 25 listopada 2013

Pomarańcze.Dżemy, soki konfitury.

Motto dnia:   Przez miłość do żołądka.


Skończyły się już zbiory w ogrodzie. Tym samym skończyło się też robienie przetworów i zapełnianie spiżarni w wszelakie dobrodziejstwa natury.Myślałam, że w tym roku to już koniec, ale pojawiły się pomarańcze.
Oczywiście jako fanka wszelkich wytworów z ogrodu, postanowiłam za namową przyjaciółki zrobić dżem z tych słonecznych owoców.
No i zaczęło się.
Aktualnie w supermarketach pojawiły się promocje na pomarańcze. Jako oszczędna gospodyni, sprawdziłam gdzie są najtańsze, ale przede wszystkim najładniejsze.Tym razem wygrał supermarket Aldi. Miał maj droższe, ale też i najładniejsze, najbardziej dojrzałe owoce. i mimo ceny tam kupiłam, bo jakość jest najważniejsza.
Często łakomimy się na najniższą cenę, nie zastanawiając się, że to co tanie nie jest najlepsze.
Najtańsze pomarańcze były zielone,twarde i jakieś takie nieapetyczne. No cóż, cena musi z czegoś wynikać.
Często łakomimy się na tak zwane promocje.Kupujemy najtańsze produkty, a potem nie mamy co z nimi zrobić i wyrzucamy je na śmietnik, abo szukamy kogoś komu możemy wcisnąć ten bubel. To
jednak jest sprzeczne z naszym sumieniem.


Kupiłam 5 kg. Umyłam pod bieżącą wodą Obrałam ze skórki. Oczyściłam dokładnie z albedo. Pokroiłam w kostkę. wlałam do całości 1/2 szklanki wody i zaczęłam gotować. na wolnym ogniu. Trwało to dobrych kilka godzin.Na koniec dodałam skórkę  i cukier.Pogotowałam jeszcze kilka chwil i przełożyłam do słoiczków gorące.. Zakręciłam i po ostygnięciu zagotowałam jeszcze dla bezpieczeństwa 2 minuty..
Odkryłam jeszcze dwa zastosowania pomarańczy.
Miałam zamrożony kilogram aronii. Zrobiłam  z niego sok i dodałam sok z kilograma pomarańczy. Wyszedł wyśmienity.Owoce z soku zmiksowałam i dodałam trzy łyżki wazowe dżemu z pomarańczy. Zawekowałam trzy minuty. Czekają na zimowe śniadania.


wtorek, 12 listopada 2013

Co myślę o miłości?

Motto dnia: Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec, zostaliśmy nazwani Dziećmi Bożymi, i rzeczywiście nimi jesteśmy, świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego.

                               1 Jana 3: 1-3

Miłość. Jedna z najsilniejszych emocji, jakie rządzą
światem. Napisano o niej tomy. Każdy, ale to każdy człowiek marzy ,aby doznać tego uczucia, ale wielu nie wie na czym to uczucie polega. Już jako dzieci nie zawsze doznajemy miłości, którą możemy poznać tylko praktycznie w relacjach z innymi.
Ludzie bardzo często utożsamiają miłość z zaborczością, przywłaszczaniem czy zniewoleniem innej istoty. A to nie tak.
Miłość polega na tym, aby kochać tak jak powinniśmy kochać siebie.
,,Kochaj bliźniego swego jak siebie samego." To podstawowe przesłanie dla ludzi. Jednak bardzo mało mieszkańców ziemi zdaje sobie sprawę jak niewielka ilość istot stosuje tą zasadę.
Kocham samą siebie. Nie egoistycznie, roszczeniowo, ale w aspekcie duchowym.Daję wolność wszystkim, darząc jednocześnie miłością bezwarunkową.
Codziennie rano wysyłam uczucie radości do całego świata, starając się utrzymać to przez cały dzień. Wieczorem zasypiam bez problemu i spokojnie.
Starajmy się wykluczyć ego z pierwszego planu. Właśnie ono blokuje wszystkie pozytywne emocje. Zabrania nam dzielić się miłością bezwarunkową.
Często ludzie przywiązują bardzo dużą uwagę bycia perfekcyjnymi, idealnymi, W konsekwencji tracą umiejętność dzielenia się miłością i gotowością otrzymywania miłości.
Ci , którzy porzucili próby bycia perfekcyjnymi, są istotnie bardzo mądrzy.
Przyjmują  życie takie jakim jest. Kochają bezwarunkowo, nie oceniają, są dobrzy i cieszą się każdym aspektem życia.
Wiadomo, że to co nas spotyka, zostało wykreowane przez nas samych.
Kiedy ludzie to zrozumieją i zaczną to stosować, nastanie Królestwo na ziemi dla wszystkich istot.


czwartek, 7 listopada 2013

Halloween.przewidzenia.

Już minęło Święto Zmarłych, Dopiero po tygodniu nabrałam ochoty na pisanie.
W tym roku postanowiłam zostać w domu.Nie uśmiecha mi się podróż do Gdańska co dwa miesiące. Zresztą ostatnia nie była za bardzo satysfakcjonująca, ale to już inna bajka.
Niemniej spędziłam te dni bardzo intensywnie.Byłam z Marysią na cmentarzu i okazało się, że jest dużo grobów z naszej rodziny. Odwiedziłyśmy wszystkie.
Do rodziców pójdę w Boże Narodzenie.
Właśnie w tym czasie chcę być w Gdańsku.

Dzień przed Świętami miałam bardzo dziwne zdarzenie. Obudziłam się o godzinie 2-giej w nocy. Po powrocie z łazienki usłyszałam hałasy dochodzące z mieszkania piętro wyżej.Mieszkanie  stoi puste od 10 ciu miesięcy.
Poprzednia właścicielka zmarła w styczniu tego roku. Miała psa, którego uśpiono kilka dni później
Odgłosy były identyczne jak za życia tej pani. Pies hałasował, bawił się piłką, biegał po mieszkaniu. Właścicielka stukała. Tak jak kiedyś. W pewnym momencie pod sufitem zaczęły latać cienie ptaszków. Słyszałam wyraźnie łopot ich skrzydeł.
To było coś niesamowitego. Nie wiem jak to wytłumaczyć. Nigdy nie miałam żadnych przewidzeń.
W rozmowach z przyjaciółmi też nie dostałam wyjaśnienia.
Przecież o 2-giej w nocy ptaki jeszcze nie latają.
Nie wywołało to we mnie strachu. Poprosiłam tylko , aby te emanacje pozwoliły mi zasnąć,bo niewysapana źle się czuję. Po niedługiej chwili usnęłam.
Rano próbowałam dowiedzieć się czy ktoś już mieszka w tym lokalu, ale okazało się , że nie.
Następna noc była już spokojna. Więcej te odgłosy już się nie powtórzyły.
No , a teraz coś na ząb.



                                            Kawior żydowski

                                 1 kg. wątróbki z drobiu
                                 4 jaja ugotowane na twardo
                                 250 g.smalcu z gęsi
                                 250 g. cebuli
                                 sól, pieprz

Umytą wątróbkę upiec na ruszcie. Jajka posiekać.Pokrojoną cebulę zeszklić na smalcu.
Wszystkie ostudzone składniki dokładnie wymieszać. Doprawić solą i pieprzem. Podawać jako zimną przekąskę z pszenną bułką

środa, 9 października 2013

Remonty. Flaki po żydowsku.

Motto dnia: Robiąc remont mieszkania, pamiętaj o remoncie w sferze        
                  duchowej.   [zasady feng shui]



Po siedmiu latach stwierdziłam, że najwyższy czas odnowić kuchnię.Przy okazji pozbyłam się wszystkich niepotrzebnych rzeczy, które zalegały szafki i szuflady. Jakieś ,,papierki po cukierkach", ,,wstążeczki po bombonierkach" czy  ,,pudełeczka po kosmetykach". Wszystko to  było niepotrzebne, ale jakimś cudem nie wyrzucałam tych szpargałów, bo może się przyda.
Poznałam trochę zasady feng shui, według których porządek i ład wokół nas odzwierciedlają też nasze wnętrze.
Piwnica to przeszłość.Posprzątałam.
Mieszkanie to teraźniejszość.Też wyrzuciłam wszystko co niepotrzebne.
Strych to przyszłość. Nie mam strychu.To nie mam przyszłości? Na wszelki wypadek posprzątałam w pawlaczu. Może to strych?
Wyrzuciłam też wszystkie ,,śmieci" z duszy i serca. Mam nadzieję, bo podświadomość potrafi namieszać.
Nauczyłam się nowej potrawy, którą chcę się podzielić.

Flaki po żydowsku.

 1 klg. flaków oczyszczonych
 1 nieduża główka czosnku
 1 papryka czerwona
 1 łyżka mielonej papryki
 2 łyzki oliwy
 1 cytryna
 szczypta mielonego kminku
 1 łyżka szafranu
 sól.pieprz.

Dokładnie umyte flaki wrzucamy do rondla z wrzącą wodą i sokiem z cytryny.Gotujemy do miękkości. Paprykę i część czosnku podsmażamy na oliwie . Dusimy na wolnym ogniu. Następnie wlewamy szklankę wody z rozpuszczonym szafranem, resztę rozdrobionego czosnku i flaki. Gotujemy chwilę, aż wszystko będzie miękkie.Przed podaniem posypujemy kminkiem. Podajemy gorące z ziemiakami, lub z pieczywem.

poniedziałek, 30 września 2013

Powroty, Suschi


Motto dnia: Wszędzie dobrze , ale w domu najlepiej.


Cały sierpień spędziłam w Gdańsku u rodziny. Było świetnie, ale stwierdziłam, że nie czuję się najlepiej w dużym mieście. Ostatnie siedem lat moje życie przebiegało trochę monotonnie, ale uporządkowane i przewidywalne. I było dobrze.
Kiedy Mama odeszła, trzeba było to moje życie przestawić na inne tory, ale zamiłowanie do spokoju, stabilizacji i porządku. pozostało.
Lubię ten, już mój zakątek Polski. Kocham ludzi, których tutaj spotykam. Czuję, że im też nie jestem obojętna. No i tutaj wszędzie jest blisko. Nie trzeba jechać autobusem, chociaż mam już przejazd darmowy.
W Gdańsku mam też kilka osób, które są mi bardzo bliskie i , z  którymi zawsze staram się widzieć, ale perspektywa szybkiego rozstania i długiej rozłąki gasi radość ze spotkania. pozostaje telefon i internet.
Zaraz po powrocie zajęłam się intensywnie działką.
W tym roku z powodu suchego lata owoce obrodziły gorzej, ale starczyło ich, aby zrobić trochę zapasów, bo zima bywa mroźna i smutna, a trochę słodkości w postaci soków i dżemów rozweseli długie, zimowe wieczory. No i nalewki, ale co ja mogę, że lubię je tylko produkować. W tym roku trochę przy stopowałam i przerzuciłam się na nalewki ziołowe. najulubieńsza to z żywokostu, która już pomogła niejednej osobie w jej dolegliwościach.
Mnie też pomogła, chociaż nie nalewka,a kompresy z korzenia startego i wymieszanego z masłem.
Miałam na kostkach u nóg stare kilku nastoletnie obrzęki.Po tygodniu czasu stosowania kompresów, obrzęki znikły. To już kolejny, znany mi przypadek skuteczności żywokostu.
Pokochałam też zioła szwedzkie, też nalewka. Zażywam je dwa razy dziennie i czuję się coraz lepiej.Polecam je każdemu, kto chce poprawić swoje zdrowie.
Każdy wyjazd do Gdańska wiąże się z nauką jakiejś nowej potrawy. Tym razem to było sushi.
Dowiedziałam się, że nie musi to być surowa ryba [napewno bym jej nie przełknęła.] Można zastosować surimi, ryby wędzone, czy z puszki, oraz inne dodatki jakie pod powie nam fantazja.
Dostałam od córki wszystkie potrzebne składniki i czekam teraz na okazję, aby je zrobić i podać gościom.

Nie będę opisywać procesu produkcji, ale polecam strony w internecie. Jest ich naprawdę bardzo dużo.
Mała dygresja. Nie wymawia się suszi, tylko susi.Też byłam zdziwiona.